Hayırlı Günler değerli izleyenlerim havalar iyice ısındı bağ, bahçe yeşil elbiselerini giydi gözümüzü nereye çevirsek yeşillik ve çiçekler açtı baktıkça hem zihnimiz hem bedenimiz dinleniyor. Cumartesi günü köye gittiğimde bir haftanın yorgunluğunu attım.Dut ağacına baktığımda daha henüz yeni yeşil yeşil meyvesini göstermeye başlamış, Rahmeti anneannem gagasını ağaç gösterdi derdi.Bu gün sizlerle Tutu nasıl kurutup ve nasıl muhafaza ettiğimi paylaşmak istedim.
Dut meyvesine hep acımışımdır.Olgunlaşır ve yere düşer üzerine basılır çırk olur ziyan zebil olur diye birde aniden olgunlaşanlar patır patır dökülür.Sizin yöntem tam bir dut kurtarma oparosyonu çok beğendim elinize sağlık.Komşunun dut ağaçı var çok çimri hep yere dökülenleri yedittirir ağaçdan yemeyin der kızar işte öyle acırım dut meyvesine
YanıtlaSilKeşke benim komşum olup hep ağaçtan yeseydin veren el alan elden daha hayırlıdır.
YanıtlaSilDut kurusunu yakından yiyen bir arkadaşın olarak 10 numara kalite diyorum Sibelcim,ellerine sağlık...gerçekten tertemiz ve lezzetli...İnşallah taze dutlardan da yemek nasip olur...
YanıtlaSil(Sanırım Erzincanda tut dedikleri için tut olarak yazmışsın...)
Ne kadar akıllıca bir yöntem, kışında inşaAllah şifa niyetini yersiniz..
YanıtlaSilBizde dut kurusunu leblebi ile çok severiz.Ama ne toplanma , ne de sonraki aşamayı bilmezdim.Bilgi için teşekkürler.
YanıtlaSilçok güzel bir yazı beni çocukluğuma koyde rahmetli babaannem ile dut pekmezi yaptigimiz zamanlara kadar goturdunuz
YanıtlaSilblogunuzu zevk ile izlemeye aldim
benim blogumada beklerim
sevgiler
http://tatlikiraz.blogspot.nl/