TESBİH SÜSLEME

Hayırlı Cumalar Çok Kıymetli Takipçilerim ....

Bir gün çalıştığım yerde çok değer verdiğim arkadaşım gelip bana Sibel hanım bu aralar sıkıntın çok fazla sürekli La havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim de tesbih  çek  inşallah  sıkıntılarından kurtulursun  arkadaşımdan Allah razı olsun insanların sıkıntılı anında yanında olan dost çok az bulunur. Yüce Mevlam beni  selamete  çıkardı nice sıkıntıda olanları selamete çıkarsın.... 
 

Oturduğunuz yerin duvarı kırılır da  yapılır da insanların  kalbi  ağır hitamlarla  kırılırsa bir daha asla yapılamaz ... arkasından hak etmediği şeyler konuşulursa  mutlaka ki  konuşanın  arkasından da konuşan olur... sıkıntılı anlarında daha fazla sıkıntılar yaşatanlar mutlaka yaşattıkları sıkıntıları fazlasıyla  yaşarlar...    insanlar   yaptıklarını yaşamadan ölmezler  ne yapılırsa yapılsın önemli olan sabretmek sabırla susmak  sonunda mükafatını görmektir. Allah'a havale ettikten sonra gerisi boş ...  Tesbih demişken  sizlerle bugün yeni süslediğim  iki Tesbihimi ve yine çok hoşuma giden bu  güzel şiiri  paylaşayım dedim ... 

 

Şu hayatta yaşayıp ecel tasını içti,
Sözde nice canlar geldi nice canlar göçtü.
Şu dünya içinden kimler geldi kimler geçti,
Ben ne insan gördüm, üstünde elbise yoktu,
Ne elbiseler gördüm, içinde insan yoktu.

Sevdiği ne ise onunla bir yol tuttular,
Bilmiyorum dünyada neye hizmet ettiler?
Hepsi şimdi ahrette, toprak olup gittiler,
Ben ne insan gördüm, üstünde elbise yoktu,
Ne elbiseler gördüm, içinde insan yoktu.

Kimi haram helal demedi yiyip içirdi,
Zengin olanlar malın ölçüsünü kaçırdı.
Fakir olan dert ile hayatını geçirdi,
Ben ne insan gördüm, üstünde elbise yoktu,
Ne elbiseler gördüm, içinde insan yoktu.

Gönül köşküne giderek taşınan olmadı,
Yüreği sevgi ile hiç aşınan olmadı.
İnan toprağın altını düşünen olmadı,
Ben ne insan gördüm, üstünde elbise yoktu,
Ne elbiseler gördüm, içinde insan yoktu.

Yusuf sana bunlar belki hayatta ders oldu,
Dünyada günahı olan cezasını buldu.
Şimdi bu cihanda adı bile unutuldu,
Ben ne insan gördüm, üstünde elbise yoktu,
Ne elbiseler gördüm, içinde insan yoktu.